Heeft u ooit gedacht aan een droomreis door Tanzania?
Toen ik jong was, zag ik de verschillende scènes met Afrikaanse wilde dieren in de National Geographic Channel documentaireIk heb me vaak voorgesteld dat ik ooit in dit vreemde land zou zijn, dat ik zou genieten van al deze wilde feesten en dat ik in contact zou komen met het nog steeds ongerepte natuurlandschap.
De eindeloze graslanden van het Afrikaanse land en de silhouetten van dieren creëren een harmonieuze schoonheid.
Nadat hij eind voorjaar dit jaar zijn baan had opgezegd, begon hij met het plannen van een "Honderd Dagen Reis" door Noord-Amerika, Europa en Afrika met een rugzak. Na veel studie en overwegingen besloot ik Afrika als eindpunt van de reis te nemen en deel te nemen aan de 7-daagse Tanzania droomreis speciaal voor ons samengesteld door “Easy Travel” met vrienden, waarmee onze kinderwensen in vervulling gingen.
Waarom kiezen voor een Tanzania droomreis?
Na grondige internetzoekopdrachten en suggesties van een aantal vrienden die naar Afrika zijn gereisd, is Tanzania na lang wikken en wegen onze definitieve keuze geworden. De belangrijkste reden is dat het... nationaal park Bij de planning staan dieren centraal, en de meeste oorspronkelijke kenmerken zijn niet buitensporig veranderd om tegemoet te komen aan de behoeften van de toeristische sector. Ten tweede is Tanzania in principe ook relatief onderontwikkeld, met een relatief stabiele politiek en een goede balans tussen bescherming en gebruik van hulpbronnen. We hopen hun inspanningen met daden te bevestigen.
Ook eenvoudige menselijke genegenheid is een mooi tafereel tijdens de reis.
Dag 2: Stap het Ngorongoro Conservation Area en het Serengeti National Park binnen
Na een heerlijk ontbijt gingen we met z'n vijven op pad toen de zon net onderging. Op weg naar Ngorongoro-beschermingsgebiedWe stopten bij een aantal kleine winkeltjes om souvenirs en souvenirs te kopen. Twee groepsleden onderhandelden actief, hun doorzettingsvermogen en de taalvaardigheid van de straatverkoper vormden een bijzonder decor.
Na een heerlijk ontbijt gingen we met z'n vijven op pad toen de zon net onder was. Op weg naar het Ngorongoro Conservation Area stopten we bij een aantal kleine winkeltjes om souvenirs en souvenirs te kopen. Twee groepsleden onderhandelden actief, hun doorzettingsvermogen en de taalvaardigheid van de straatverkoper vormden een bijzonder decor.
Onderweg zijn er talloze kleine kraampjes die allerlei souvenirs en souvenirs verkopen. De meeste artikelen zijn niet duidelijk geprijsd, wat het onderhandelingsvermogen van de passagiers op de proef stelt.
Chauffeur en reisleider Hamdan reed langzaam in de stad, met een snelheid van 50 kilometer per uur. Omdat ik de vraagtekens in mijn hart niet kon verdragen, lieten we indirect doorschemeren of hij wel kon versnellen. Hij knikte slechts impliciet, terwijl hij nog steeds langzaam reed. Pas toen hij het reservaat inreed, werd de snelheid van de vierwielaangedreven auto optimaal benut. Na navraag bleek dat de maximumsnelheid in de bebouwde kom 50 kilometer per uur was en dat er op veel plaatsen hinderlagen van de verkeerspolitie waren. Hamdan minderde vaart om onnodige boetes te voorkomen.
Na het reservaat veranderde de weg van een vlakke asfaltweg in een hobbelige grindweg. Na bijna 10 uur over zo'n weg te hebben gereden, zie ik, hoewel mijn hoofd in de war is, veel wilde dieren en bomen die uniek zijn voor Afrika langs de weg. Alle moeite is de moeite waard.
De door het hostel geleverde vierwielaandrijving voelt uiterst robuust aan en is nog steeds bestand tegen wind en stof.
In het reservaat kunt u veel boomsoorten zien die uniek zijn voor Afrika, waaronder de Baobabboom is de meest bijzondere. In Afrika wordt hij geclassificeerd als de "Boom des Levens" en lijkt hij op een boom met een kop. De takken lijken op boomwortels die tot in de lucht reiken; de stam is dik en stevig en heeft een enorme wateropslagcapaciteit.
De eindeloze prairie brengt zoveel levens voort en brengt zoveel soorten voort.
Na een hobbelige reis kwamen we aan bij Tortiliskamp Vanavond. Dineren in de buitenlucht vult onze hongerige magen en verzadigt ons vermoeide lichaam en geest. Na een uitgebreide maaltijd kroop iedereen haastig in het warme bed om uit te rusten en viel in slaap te midden van het gezoem van insecten.
In een kamp zonder lichtschade kun je, als je omhoog kijkt, de prachtige Melkweg zien.
Dag 3: Nationaal Park Noord-Serengeti
De planning voor deze dag zit vol hoogtepunten. Na een stevig ontbijt in het kamp vertrokken we al vroeg naar het noordelijke deel van het nationale park.
Direct na vertrek wisselde Hamdan, de chauffeur en tevens gids, via de radio een paar woorden met de coureurs van andere teams en trapte hij het gaspedaal in zonder ons iets uit te leggen. Verward hebben we geen tijd om te reageren, dus we kunnen alleen onze handen vasthouden en stevig blijven zitten. Ongeveer vijf minuten later begon Hamdan naar voren te kruipen en keek om zich heen – de coureurs die inlichtingen uitwisselden, vertelden alleen dat ze het niet ver van ons kamp hadden gevonden.
Direct na vertrek wisselde Hamdan, de chauffeur en tevens gids, via de radio een paar woorden met de coureurs van andere teams en trapte hij het gaspedaal in zonder ons iets uit te leggen. Verward hebben we geen tijd om te reageren, dus we kunnen alleen onze handen vasthouden en stevig blijven zitten. Ongeveer vijf minuten later begon Hamdan naar voren te kruipen en keek om zich heen – de coureurs die inlichtingen uitwisselden, vertelden alleen dat ze het niet ver van ons kamp hadden gevonden.
Als ik zoveel teams van een afstandje zie, weet ik dat er dichtbij vast wel iets te zien is.
Leeuw! De leeuwen, die gewend zijn geraakt aan auto's en mensen, liepen rustig in de richting van het konvooi. Hamdan parkeerde de auto op een schuin stuk van het pad van de leeuw, en we vroegen ons nieuwsgierig af waarom we niet vlak voor het pad van de leeuw waren gestopt. Volgens hem schenden we de leeuwen en andere wilde leefgebieden, moeten we ons aanpassen aan hun gedrag en de dieren niet de weg wijzen. Dit spreekt onze groep dierenliefhebbers aan, en we bewonderen Tanzania en hun volharding in het verzorgen en bewaken van de integriteit van het nationale park.
De leeuw liep in de autogroep, er was geen enkele afwijzing. De leeuw kruipt naar voren en kijkt naar de prooi "leeuw" voor zich.
Onderweg naar het noorden zie je, naast de verschillende landdieren die zich op de grond bewegen, ook veel vogels in de lucht vliegen als je omhoog kijkt. Elke foto is een uniek landschap, en geen moment is hetzelfde. De perfecte waardering van wilde dieren vandaag doet ons uitkijken naar de grote dierenmigratie morgen in het noorden. De derde nacht brachten we door in het goed uitgeruste Kenzan Mars-kamp, en we kijken uit naar het focusevenement van de volgende dag!
Genieten van een prachtige zonsondergang met vuurvliegjes bij de camping, wie wordt daar nou niet dronken van?
Dag 4: Nationaal Park Noord-Serengeti
Wat is de grote dierenmigratie? Rond juni van elk jaar wordt het groene gras op de Tanzaniaanse graslanden geleidelijk opgegeten door de afname van dierlijk voedsel en regen, en ook de voedselbron van herbivoren neemt af. De luchtvochtigheid dreef naar het noorden door veranderingen na het seizoen en veranderingen in de windrichting, waardoor wolken regen verzamelden. Dit zorgde voor levendige graslanden in de noordelijke Serengeti en het Masai Mara-reservaat in Kenia, wat ook bijdroeg aan de opkomst van grote groepen herbivoren. Een spectaculair tafereel van voedselmigratie.
Mooie dingen moeten wachten, en mooie landschappen hebben geduld nodig.
Om een glimp op te vangen van de meest verwachte rivieroversteek tijdens de Grote Trek, stonden we vroeg op. Toen het flauwe zonlicht net tevoorschijn kwam, stapte onze groep in de jeep en vertrok naar de oever van de Marseille, waar ze zich "in een hinderlaag" begonnen te verstoppen. Maar liefst 20 jeeps stonden ook vlakbij ons te wachten. Net als de trek van vogels, steken gnoes en zebra's die over land trekken elk jaar via specifieke routes de rivier over naar specifieke "wateroversteekplaatsen" aan de oevers van de rivier.
Aan beide kanten van de rivier stonden veel jeeps geparkeerd, allemaal met toeristen die de trek van de gnoes wilden zien.
De gnoes begonnen zich te verzamelen, en toen de eerste het water in rende, volgden alle gnoes erachter ook. De stoffige populier is adembenemend.
Volgens Hamdan. Meestal worden gnoes één voor één gelanceerd. Het komt niet vaak voor dat je een groep op de foto ziet lanceren. We hadden het geluk dat we ze tegenkwamen.
De oversteek van de rivier duurt ongeveer 20 minuten. Er zijn veel redenen om te stoppen met het water in te gaan. De meest gangbare reden is dat gnoes zich bedreigd voelen in het water, zoals de verschijning van krokodillen, waardoor ze stoppen met rennen en verder migreren over land. Ga naar de volgende afvoer.
Na de lunch zagen we talloze herbivoren in groepen in het lange grasveld, die zich tegoed deden aan het groene gras. Al deze wilde taferelen met eigen ogen kunnen aanschouwen is een prachtige herinnering die de moeite waard is om tijdens de reis steeds weer te herinneren.
Dag 5: Vertrek vanuit het noordelijke deel van het Serengeti Nationaal Park
Gisteren was ik getuige van de dierenwonderen: de grote dierenmigratie in Oost-Afrika. Vanochtend was iedereen lange tijd geschokt door deze magische aanblik en er werd tijdens het ontbijt nog lang en enthousiast over nagepraat.
Na het kamp te hebben verlaten, gingen we naar de graslanden aan de Keniaanse grens om ons geluk te beproeven. Onze gids Hamdan vertelde dat er vaak leeuwen te zien waren die op jacht waren naar migrerende herbivoren. Om ons niet teleur te stellen, keek hij serieus om zich heen, in de hoop dat we in verschillende van zijn "welvarende gebieden" foto's van etende leeuwen zouden zien.
Huang Tian lette op. Na ongeveer 30 minuten zoeken vond hij in de verte het spoor van een leeuw onder een boom. Toen hij dichterbij reed, zag hij dat er een half opgegeten gnoebot naast de leeuw lag. Hamdan parkeerde de auto op een geschikte afstand en liet ons er rustig van genieten in de "rotszone".
De leeuwen bewaakten op luiheid het wrak van de gnoes en voorkwamen dat andere dieren er misbruik van maakten.
De perfecte interpretatie van “Leeuw opent zijn bek”.
Nadat de leeuw klaar is met eten, komen hyena's en gieren opdagen om de restjes op te eten.
De werking van de natuur is werkelijk magisch. Hyena's en gieren volgen in de voetsporen van leeuwen en wachten geduldig tot de leeuwen jagen. Ze staan ook bekend als opportunisten in de Afrikaanse graslanden. Ze jagen niet actief, de meesten jagen door speculatie om andere dieren te vangen, of grijpen de kans aan om te genieten van het overgebleven voedsel van de leeuwen. De leeuw krijgt het respect dat hij verdient, en andere dieren krijgen de ruimte om te overleven. De wederzijds voordelige en goede relatie zorgt ervoor dat de graslanden in vrede kunnen leven en een ecologisch evenwicht kunnen bereiken.
Op het grasland kun je ook verschillende soorten planteneters tegenkomen, zoals zebra's, Thomson-antilopen en Afrikaanse duikers.
Groepen zebra's en Thomson-antilopen genieten van een groene maaltijd. Het zijn allemaal extreem alerte dieren, en de kleinste verstoring kan ze al alarmeren.
Dag 6: Centraal Serengeti Nationaal Park
Vroeg in de ochtend begonnen we weer aan een lange en ruige weg.
Rijdend van noord naar midden, lijkt elk tafereel buiten een prachtige documentaire. Eergisteren bewonderde ik de grote trek van stoffige vliegende populieren, met het oorverdovende geluid van hoefstappen; gisteren zag ik een scène van een etende leeuw; er zijn ook diverse natuurtaferelen die alleen in een fotoalbum te zien zijn. Deze klassieke foto's zijn absoluut niet gerepeteerd. Net als elk moment in het leven kunnen we er alleen maar naar uitkijken. Niemand kan de gebeurtenissen die daarna komen volledig voorspellen.
De moedergiraf en de babygiraf ontbijten samen. De beschermende moedergiraf is erg gevoelig voor de beweging van de zijkant en waarschuwt ons voor de nadering van onze auto.
Hier zie je, naast verschillende soorten landdieren, ook veel verschillende vogels vliegen in de boomtoppen of in de lucht. Sommige vliegen in groepen, andere alleen. Er zijn ook veel reptielen op de grond te zien, en de platkophyena met zijn blauw-rode lichaam verraste me het meest. Deze hyena, ook wel bekend als de "Afrikaanse Spider-Man", beweegt zich behendig en verdwijnt in een oogwenk uit je ogen. Mannelijke platkopleguanen hebben felle kleuren, vergeleken met de oestrus van vrouwelijke platkopleguanen, terwijl vrouwelijke platkopleguanen relatief saai zijn.
De mannelijke en vrouwelijke hyena's hebben geen kleur, maar ze worden ook wel "Afrikaanse Spider-Man" genoemd.
Het is eigenlijk niet zo interessant om deze kleine insecten in stilte te bewonderen. Ze zijn niet zo vanzelfsprekend als grote dieren; het vereist meer zicht en aandacht om ze te ontdekken voordat je hun gedrag kunt zien.
Gelukkig kregen we ook de gelegenheid om de ‘arendhouding’ van een uil in het wild te fotograferen.
Toen de zon langzaam begon te schijnen en de temperatuur geleidelijk steeg, begon onze groep zich moe te voelen. Na zes dagen hobbelige ritten en het zien van veel dieren werd iedereen immers stiller. Misschien wil God niet dat we hier voor niets komen. Bij de bocht van ons pad zagen we een hoop auto's rond de grote boom staan. Het bleken twee slaperige luipaarden in de boom te liggen!
Het luipaard verstopt zich perfect tussen de boomstammen.
De stoere luipaard is een natuurlijke klimmer. Ze hangen hun gevangen prooi aan bomen om te voorkomen dat andere dieren hem wegrukken.
Nadat we de Serengeti hadden verlaten, verbleven we in de luxueuze Olea African Lodge in Karatu, waar we onze laatste nacht in Tanzania afsloten met een heerlijk diner in buffetstijl.
Dag 7: Ngorongorokrater
Omdat iedereen in de avond het land verlaat, hoopt de reisleider dat we met de mooiste herinneringen aan de terugreis beginnen. Daarom vertrekken we voordat de zon schijnt.
De "eindbestemming" van vandaag is de vulkaankrater in het Ngorongoro-reservaat. Hier wordt gezegd dat het de beste heilige plek is om de Afrikaanse "Big Five" te ontmoeten. Het heeft een uitstekende geografische ligging en heeft een grote verscheidenheid aan dieren en planten voortgebracht. Bovendien kunnen dieren dankzij de overvloedige waterbronnen het hele jaar door aan drinkwater en voedsel komen, waardoor er geen grote trektochten nodig zijn. De hoge bergen aan de grens isoleren buitenlandse bedreigingen en bieden de dieren die erin leven geen gemakkelijke manier om te vertrekken. Zelfs als ze erin slagen de bergen over te steken, kunnen ze niet dezelfde weg terug.
De eindeloze vulkaankrater is de grootste en meest complete vulkaankrater ter wereld. Hij is ongeveer 20.000 meter breed en 600 meter hoog.
De natuur is hier rijk aan ecologische hulpbronnen en het landschap is uniek. Het lijkt wel een paradijs op aarde, zo mooi als de Hof van Eden.
De blauwe lucht en de witte wolken combineren prachtig met de groene heuvels. De magie van de natuur komt hier perfect tot uiting.
Door de unieke structuur van de geografische ligging zijn hier 's ochtends, 's middags en 's avonds verschillende landschappen te zien. 's Ochtends werpt de dichte mist een mysterieuze sluier over de bomen en de aarde, wat perfecte beelden oplevert. Wanneer de zon opkwam, verschenen er talloze dieren en planten in de ogen, het was werkelijk prachtig.
Vandaag is de dag om Tanzania te verlaten, en ik voel me extra verontwaardigd over dit prachtige landschap. Langskomende buffels, leeuwen, nijlpaarden die in het water badderen om af te koelen, giraffen die rustig eten en grote maar zachtaardige olifanten. De schaduwen die ze door het raam laten vallen, lijken ons gedag te zeggen.
Het gaat misschien niet om materiële dingen die je lichaam en geest bevredigen, maar om te leren de verschillende dingen om je heen te waarderen, de unieke cultuur van anderen te ervaren en je horizon te verbreden. Deze reis naar Tanzania liet me niet alleen het Afrikaanse land betreden dat ik me in mijn jeugd al talloze keren had voorgesteld, maar gaf me ook een diepere bewondering voor de natuur en de biologische wereld. Heb je dezelfde visie als ik? Neem dan contact op met Easy Travel en laat hun team het voor je realiseren!
*Dit is puur een persoonlijk reisverslag om te delen. De auteur en de groepsleden nemen op eigen kosten deel aan alle routes in het artikel. Aangezien het een reis op maat betreft, verzoeken wij u de inhoud van het artikel te raadplegen en contact op te nemen met de contactpersoon van het betreffende bedrijf voor vragen en bevestiging.
Over de auteur
Zhang Jingxian, afgestudeerd aan de afdeling Diergeneeskunde en met een gebrek aan zakelijke mogelijkheden, heeft een half jaar in Australië en Nieuw-Zeeland rondgereisd en in 2018 een 100-daagse backpackreis naar Noord-Amerika, Europa en Afrika gelanceerd. Zoek op "My.Jography" en neem contact met mij op.
