Heb je wel eens gedacht aan een droomreis door Tanzania?
Toen ik jong was, keek ik naar de verschillende scènes van Afrikaanse wilde dieren in de documentaire van National Geographic Channel. Ik heb me vaak voorgesteld dat ik op een dag in dit vreemde land zou zijn, al deze wilde feesten zou waarderen en in contact zou komen met de nog ongerepte natuur.
De eindeloze graslanden van het Afrikaanse land en de silhouetten van dieren creëren een harmonieuze schoonheid.
Nadat hij aan het einde van de lente van dit jaar zijn baan had verlaten, begon hij met het plannen van een "Hundred Days Tour" door Noord-Amerika, Europa en Afrika met een rugzak. Na veel studies en overwegingen besloot ik om Afrika als eindpunt van de reis te nemen en deel te nemen aan de 7-daagse Tanzania Dream Tour, op maat gemaakt voor ons door "Easy Travel" met vrienden, om onze kinderwensen te vervullen.
Waarom kiezen voor een droomreis door Tanzania?
Volgens grote zoekopdrachten op internet en suggesties van een aantal vrienden die naar Afrika zijn gereisd, is Tanzania na verschillende beraadslagingen onze uiteindelijke keuze geworden. De belangrijkste reden is dat het Nationaal Park planning neemt dieren als eerste overweging, en de meeste originele kenmerken zijn niet overdreven veranderd om tegemoet te komen aan de toeristenindustrie. Ten tweede is Tanzania in principe ook relatief onderontwikkeld, met een relatief stabiele politiek en een goede balans tussen bescherming en gebruik van hulpbronnen. We hopen hun inzet te bevestigen met acties.
Eenvoudige menselijke genegenheid is ook een mooi tafereel in de reis.
Dag 1: Toegang tot Tanzania
Er zijn niet veel opties om naar Tanzania te vliegen. We kozen ervoor om 's middags in het land aan te komen, zodat het handig is om naar het hotel te gaan waar we verblijven en op te laden voor de volgende reis. Het hostel regelde voor ons naar Kibo Palace, een sterrenhotel in Arusha, waar de beveiliging streng is en de faciliteiten en diensten goed zijn. Helaas is de inchecktijd kort en kan ik er niet van genieten.
Vanwege een aantal technische mankementen moest ik in een enkele suite verblijven en kreeg ik gratis een upgrade naar de presidentiële suite. De extra grote slaapkamer is uitgerust met een aparte ontmoetingsruimte en eethoek, dus ik kan voor het eerst genieten van luxe na een reis door 14 landen. Genot.
In zo'n comfortabele presidentiële suite kan de vermoeide ik goed uitrusten.
Dag 2: Stap in Ngorongoro Conservation Area en Serengeti National Park
Na een heerlijk ontbijt te hebben gegeten, vertrokken we met z'n vijven op machtige wijze toen de zon net werd gepeild. Op weg naar Ngorongoro Conservation Area zijn we gestopt in de rustruimte van enkele kleine winkeltjes om wat souvenirs en souvenirs te kopen. Twee van de groepsleden onderhandelden actief, hun volharding in de onderhandeling en de talenkennis van de venter vormden een bijzonder decor.
Na een heerlijk ontbijt te hebben gegeten, vertrokken we met z'n vijven op machtige wijze toen de zon net werd gepeild. Op weg naar Ngorongoro Conservation Area zijn we gestopt in de rustruimte van enkele kleine winkeltjes om wat souvenirs en souvenirs te kopen. Twee van de groepsleden onderhandelden actief, hun volharding in de onderhandeling en de talenkennis van de venter vormden een bijzonder decor.
Onderweg zijn er veel kleine kraampjes waar allerlei souvenirs en souvenirs worden verkocht. De meeste items zijn niet duidelijk geprijsd, wat het vermogen van passagiers om te "onderhandelen" op de proef stelt.
De chauffeur en gids Hamdan reed langzaam door de stad, met een snelheid van 50 kilometer per uur. Omdat we het vraagteken niet in mijn hart konden verdragen, lieten we indirect doorschemeren of hij kan versnellen. Hij knikte slechts impliciet, nog steeds langzaam rijdend. Pas bij het betreden van het reservaat werd het momentum van het voertuig met vierwielaandrijving perfect benut. Na navraag kwam ik erachter dat de maximumsnelheid in de bebouwde kom 50 kilometer was en dat er op veel plaatsen hinderlagen waren van de verkeerspolitie. Hamdan ging langzamer rijden om onnodige kaartjes te vermijden.
Na het binnenrijden van het reservaat veranderden de wegomstandigheden van een vlakke asfaltweg in een hobbelige grindweg. Na bijna 10 uur op zo'n weg te hebben gereden, zie ik, hoewel mijn hoofd te schande is, veel wilde activiteiten en bomen die uniek zijn voor Afrika langs de weg. Elk hard werken is de moeite waard.
De vierwielaandrijving die door het hostel is voorbereid, voelt extreem stevig aan en staat nog steeds ongehinderd in de wind en het stof.
In het reservaat zie je veel boomsoorten die uniek zijn voor Afrika, waarvan de baobabboom de meest bijzondere is. Geclassificeerd als de "Tree of Life" in Afrika, het ziet eruit als een boom met een kop. De takken lijken op boomwortels die zich uitstrekken tot in de lucht; de stam is dik en stevig en heeft een enorme wateropslagcapaciteit.
De eindeloze prairie draagt zoveel levens en kweekt zoveel soorten.
Na een hobbelige reis zijn we vanavond aangekomen bij Tortilis Camp. Diners in de buitenlucht vullen onze hongerige magen en bevredigen ons vermoeide lichaam en geest. Na een volledige maaltijd verstopte iedereen zich haastig in het warme bed om uit te rusten en viel in slaap tussen de geluiden van insecten.
In een kamp zonder lichte schade kun je de prachtige Melkweg zien als je omhoog kijkt.
Dag 3: Noordelijk Serengeti Nationaal Park
De reisplanning voor deze dag zit vol met hoogtepunten. Na een stevig ontbijt in het kamp, vertrokken we al heel vroeg naar het noordelijke deel van het nationale park.
Vlak na het vertrek communiceerde Hamdan, de chauffeur en reisleider, een paar woorden met de coureurs van andere teams op de radio en trapte het gaspedaal in zonder te wachten om het ons uit te leggen. Verward hebben we geen tijd om te reageren, dus we kunnen alleen onze handen vasthouden en stevig zitten. Ongeveer vijf minuten later begon Hamdan naar voren te kruipen en rond te kijken - de chauffeurs die informatie uitwisselden, zeiden net dat ze het niet ver van ons kamp hadden gevonden.
Omdat ik zoveel teams van een afstand zie, weet ik dat er iets in de buurt moet zijn om naar te kijken.
leeuw!
De leeuwen, die gewend zijn geraakt aan auto's en mensen, liepen op hun gemak in de richting van het konvooi. Hamdan parkeerde de auto op een schuin gedeelte van het pad van de leeuw en we vroegen nieuwsgierig waarom we niet vlak voor het pad van de leeuw stopten. Volgens hem maken we inbreuk op leeuwen en andere wilde habitats, moeten we ons aanpassen aan hun gedrag en mogen we de richting van dieren niet blokkeren. Dit resoneert met onze groep dierenliefhebbers, en we bewonderen Tanzania en hun doorzettingsvermogen in het verzorgen en bewaken van de integriteit van het nationale park.
De leeuw liep in de autogroep, er was helemaal geen afwijzing. De leeuw kruipt naar voren en kijkt naar de prooi "leeuw" verderop.
Op de weg die naar het noorden rijdt, kun je niet alleen verschillende aardse wezens over de grond zien bewegen, maar ook veel vogels in de lucht zien vliegen als je omhoog kijkt. Elke foto is een uniek landschap en elk moment is geen moment hetzelfde. De perfecte waardering van wilde dieren vandaag doet ons uitkijken naar de grote migratie van dieren in het noorden van morgen. De derde nacht werd doorgebracht in het goed uitgeruste Kenzan Mars-kamp, uitkijkend naar het focusevenement van de volgende dag!
Genieten van de perfecte zonsondergang met vuurvliegjes bij de camping, wie kan daar niet bedwelmd door worden?
Dag 4: Noordelijk Serengeti Nationaal Park
Een groep van ons koos ervoor om half augustus naar Serengeti National Park te komen. Naast de hierboven genoemde redenen, is de andere grootste drijfveer het magnifieke schouwspel dat hier elk jaar verschijnt: de grote migratie van dieren.
Wat is de grote migratie van dieren? Elk jaar rond juni wordt het groene gras op de Tanzaniaanse graslanden geleidelijk geconsumeerd vanwege de vermindering van dierlijk voedsel en regen, en ook de voedselbron van herbivoren neemt af. Het vocht in de lucht dreef naar het noorden als gevolg van veranderingen na het seizoen en verschuivingen in de windrichting, waardoor wolken regen verzamelden, waardoor de graslanden in de noordelijke Serengeti en het Masai Mara-reservaat in Kenia levendig werden, en droeg ook bij aan grote groepen herbivoren Een spectaculaire scène van migreren voor voedsel.
Mooie dingen moeten wachten, en mooie landschappen hebben geduld nodig.
Om een glimp op te vangen van de meest verwachte rivieroversteek tijdens de Grote Migratie, stonden we vroeg in de ochtend op. Toen het zwakke zonlicht net tevoorschijn kwam, stapte onze groep in de jeep en vertrok naar de oever van de Marseille en begon "in een hinderlaag te begraven". Ook staan er niet minder dan 20 jeeps bij ons te wachten. Vergelijkbaar met de migratie van vogels, zullen wildebeesten en zebra's die over land migreren elk jaar de rivier oversteken op specifieke routes naar specifieke "waterovergangen" aan de oevers van de rivier.
Aan beide zijden van de rivier stonden veel jeeps geparkeerd, allemaal met toeristen die uitkeken naar de migratie van de gnoes.
De gnoes begonnen zich te verzamelen, en als de eerste het water in snelde, kwamen alle metgezellen erachter ook binnen. De stoffige populier is adembenemend.
Volgens Hamdan
In de meeste gevallen worden gnoes een voor een gelanceerd. De aanblik van een lancerende groep in beeld komt niet vaak voor. We hadden veel geluk elkaar te ontmoeten.
De oversteek van de rivier duurt ongeveer 20 minuten. Er zijn veel redenen om te "stoppen" met het ingaan van het water. De meest algemeen aanvaarde is dat de gnoes zich bedreigd voelen in het water, zoals de verschijning van krokodillen, die hen ertoe aanzetten om niet meer het water in te rennen en door te gaan met migreren over land. Ga naar de volgende afvoer.
Na de lunch zagen we veel herbivoren in groepen in het lange grasveld, overal smullend van het groene gras. Al deze wilde taferelen met eigen ogen kunnen aanschouwen, is een prachtige herinnering die het waard is om tijdens de reis keer op keer te onthouden.
Dag 5: Vertrek vanuit het noordelijke deel van Serengeti National Park
Gisteren was ik getuige van de dierenwonderen - de grote migratie van dieren in Oost-Afrika. Vanmorgen was iedereen lang geschrokken van dit magische schouwspel, en tijdens het ontbijt bleven ze opgewonden doorpraten.
Nadat we het kamp hadden verlaten, gingen we naar de graslanden aan de Keniaanse grens om ons geluk te beproeven. Onze gids Hamdan zei dat er vaak kansen waren om leeuwen te zien jagen op migrerende herbivoren. Om ons niet in de steek te laten, keek hij serieus om zich heen, in de hoop dat we in verschillende van zijn 'welvarende gebieden' de foto's van etende leeuwen konden zien.
Huang Tian lette goed op. Na ongeveer 30 minuten zoeken vond hij in de verte het spoor van een leeuw onder een boom. Nadat hij de auto dichterbij had gereden, ontdekte hij dat er een half opgegeten bot van een gnoe naast de leeuw lag. Hamdan parkeerde de auto op gepaste afstand en liet ons langzaam genieten in de “rock zone”.
De leeuwen bewaakten lui het wrak van de gnoe en verhinderden dat andere dieren er gebruik van konden maken.
De perfecte interpretatie van "Leeuw doet zijn bek open".
Nadat de leeuw klaar is met eten, zullen hyena's en gieren worden aangetrokken om het resterende residu op te eten.
De werking van de natuur is werkelijk magisch. Hyena's en gieren treden in de voetsporen van leeuwen en wachten geduldig tot de leeuwen gaan jagen. Ze staan ook bekend als opportunisten in de Afrikaanse graslanden. Ze jagen niet actief, de meesten jagen door speculatie om andere dieren te rukken, of maken van de gelegenheid gebruik om te genieten van het overgebleven voedsel van de leeuwen. De leeuw krijgt het respect dat hij verdient en andere wezens hebben ruimte om te overleven. Door de wederzijds voordelige en goede relatie kunnen de graslanden in vrede leven en ecologisch evenwicht bereiken.
Op het grasland zie je ook verschillende soorten herbivoren, zoals zebra's, Thomson-antilopen en Afrikaanse duiker.
Zwermen zebra's en Thomson-antilopen genieten van een groen feestmaal. Het zijn allemaal extreem waakzame dieren en een lichte verstoring zal hen alarmeren.
Dag 6: Centraal Serengeti Nationaal Park
Weer vroeg in de ochtend begonnen we aan een lange en ruige weg.
Rijdend van het noorden naar het midden, is elke scène buiten het raam als een prachtige scène uit een documentaire. Eergisteren bewonderde ik het tafereel van de grote migratie van stoffige vliegende populieren, met het oorverdovende geluid van hoefstappen; gisteren zag ik een tafereel van een leeuw die at; er zijn ook verschillende natuurlijke taferelen die alleen in het fotoalbum te zien zijn. Deze klassieke foto's zijn helemaal niet gerepeteerd. Zoals elk moment in het leven kunnen we er alleen maar naar uitkijken. Niemand kan alle gebeurtenissen die daarna zullen plaatsvinden volledig verweven.
De moedergiraf en de babygiraf ontbijten samen. De beschermende girafmoeder is erg gevoelig voor de beweging van de zijkant en waarschuwt de nadering van onze auto.
Hier zie je naast verschillende soorten landdieren ook veel verschillende vogels in de boomtoppen of in de lucht vliegen. Sommigen zijn in groepen, en sommigen handelen alleen. Op de grond zijn ook veel reptielen te zien, en de platkophyena met een blauw en rood lichaam verraste me het meest. Bekend als de "Afrikaanse Spider-Man", beweegt hij behendig en verdwijnt hij in een oogwenk uit de ogen. Mannelijke platkopleguanen hebben heldere kleuren voor oestrus vrouwelijke platkopleguanen, terwijl vrouwelijke platkopleguanen relatief saai zijn.
De mannelijke en vrouwelijke hyena's zijn niet in kleur, maar worden ook wel "African Spider-Man" genoemd.
Het stilletjes waarderen van deze kleine insecten is eigenlijk niet interessant. Niet zo voor de hand liggend als grote dieren, er is meer gezichtsvermogen en nadenken voor nodig om ze te ontdekken voordat het mogelijk is om hun gedrag te zien.
Gelukkig hadden we ook de mogelijkheid om de “adelaarshouding” van een uil in het wild te fotograferen.
Toen de zon langzaam begon te stralen en de temperatuur geleidelijk opliep, begon onze groep zich moe te voelen. Immers, na 6 dagen achter elkaar hobbelig rijden en veel dieren zien, begon iedereen stiller te worden. Misschien wil God niet dat we hier voor niets komen. Bij de bocht van ons pad zagen we veel auto's om de grote boom heen rijden. Er bleken twee slaperige luipaarden in de boom te liggen!
Het luipaard verschuilt zich tussen de boomstammen en verstopt zich perfect.
Het stoere luipaard is een natuurlijke klimmer. Ze hangen hun gevangen prooi aan bomen om te voorkomen dat andere dieren hem wegrukken.
Na het verlaten van de Serengeti verbleven we in de luxueuze Olea African Lodge in Karatu, waar een uitgebreid diner in buffetvorm onze laatste nacht in Tanzania afsloot.
Dag 7: Ngorongoro-krater
Aangezien iedereen met de avondvlucht het land zal verlaten, hoopt de reisleiding dat we met de beste herinneringen aan de terugreis kunnen beginnen, dus vertrekken we voordat de zon schijnt.
De “eindbestemming” van vandaag is de vulkanische krater in het Ngorongoro-reservaat. Hier wordt gezegd dat het de beste heilige plek is om de Afrikaanse "Big 5" te ontmoeten. Het heeft een uitstekende geografische ligging en heeft veel dieren en planten voortgebracht. Ook kunnen dieren door de overvloedige waterbronnen het hele jaar door aan drinkwater en voedsel komen, zodat er geen grote migratie nodig is. De hoge bergen aan de grens isoleren buitenlandse bedreigingen en bieden de dieren die erin leven geen gemakkelijke manier om te vertrekken. Zelfs als ze erin slagen de bergen over te steken, zullen ze niet dezelfde weg terug kunnen keren.
De eindeloze vulkanische krater is de grootste en meest complete vulkanische krater ter wereld. Het is ongeveer 20.000 meter breed en 600 meter hoog.
Hier is rijk aan ecologische hulpbronnen en een uniek landschap, als een paradijs op aarde, zo mooi als de Hof van Eden.
De blauwe lucht en witte wolken worden gecombineerd met de groene heuvels en de magie van de natuur wordt hier perfect gepresenteerd.
Door de unieke structuur van de geografische ligging zijn hier 's morgens,' s middags en 's avonds verschillende landschappen te zien. 's Ochtends werpt de dikke mist een mysterieuze sluier over de bomen en de aarde, waardoor perfecte beelden ontstaan. Toen de zon boven het hoofd opkwam, verschenen er eindeloze dieren en planten in de ogen, het was echt prachtig.
Vandaag is de dag om Tanzania te verlaten, en ik voel me extra verontwaardigd over dit prachtige landschap. Passerende buffels, leeuwen, nijlpaarden die in het water baden om af te koelen, giraffen die op hun gemak eten en grote maar vriendelijke olifanten, de schaduwen die ze door het raam passeren, lijken ons gedag te zeggen.
Het is misschien niet materieel om lichaam en geest tevreden te stellen, maar om de verschillende dingen om je heen te leren waarderen, de unieke cultuur van anderen te ervaren en de horizon van de wijdere wereld te verbreden. Deze reis naar Tanzania stelde me niet alleen in staat om het Afrikaanse land binnen te gaan dat ik me in mijn jeugd talloze keren had voorgesteld, maar gaf me ook een diepere bewondering voor de natuur en de biologische wereld. Als je dezelfde visie hebt als ik, neem dan contact op met Easy Travel en laat hun team het voor je realiseren!
*Dit is puur een persoonlijk reisverslag om te delen. De auteur en de groepsleden nemen op eigen kosten deel aan alle routes in het artikel. Aangezien het een reis op maat is, verwijzen wij u naar de inhoud van het artikel en neemt u voor vragen en bevestiging contact op met de betreffende contactpersoon van het bedrijf.
Over de auteur
Zhang Jingxian, een afgestudeerde van de afdeling Diergeneeskunde die niet goed zaken doet, heeft een half jaar met een rugzak naar Australië en Nieuw-Zeeland gereisd en in 2018 lanceerde hij een 100-daagse backpacktocht naar Noord-Amerika, Europa en Afrika. U kunt zoeken naar "My.Jography" en contact met mij opnemen.
